Asperger Sendromu Nedir, Neden Olur?
Asperger Sendromu, çocuk doktoru Hans Asperger tarafından tanımlanan ve adını ondan alan, otizm spektrum bozukluğunun (OSB) bir çeşidi olarak bilinen bir sendromdur. Bu durum genellikle sosyalleşme ve etkili iletişim kurma yeteneklerini sınırlar. Asperger sendromuna sahip kişiler dar ilgi alanlarına sahip olabilir ve sıklıkla tekrarlayan davranışlar ve katı rutinler gösterirler.
Asperger sendromunun kesin nedenleri henüz tam olarak bilinmiyor. Ancak çeşitli biyolojik, çevresel ve genetik faktörlerin bu duruma yatkınlık oluşturduğu düşünülmektedir.
Asperger Sendromu Belirtileri
Asperger sendromunun belirtileri genellikle iki ana özellik etrafında toplanır: Bu sendroma sahip çocukların diğer çocuklar kadar zeki olmalarına rağmen sosyal beceriler konusunda zorluk çekmeleri ve genellikle tek bir konuya aşırı ilgi göstermeleri veya aynı davranışı sürekli tekrar etmeleri.
Diğer belirtiler şunları içerebilir:
- Göz teması kuramama
- Sosyal ilişkilerde beceriksizlik
- Yüz ifadeleri, beden dili ve benzeri sosyal ipuçlarını anlayamama
- Olağandışı konuşma kalıpları kullanma ve mizah, alay ya da jest ve mimikleri anlamada zorluk çekme
- Duygusal tepkilerini daha az gösterme
- Tek başına vakit geçirmeyi tercih etme
- Tek bir konuya aşırı ve yoğun ilgi gösterme
- Aynı hareketleri sürekli tekrar etme
- Değişikliklere uyum sağlamada güçlük çekme
- Hastalığın ilerleyen dönemlerinde kaygı bozuklukları ve duygu durum bozuklukları gelişebilir.
Asperger Sendromu Tanısı
Asperger sendromu genellikle 4-11 yaş arasında görülür ve tanısını koymak genellikle zordur çünkü belirtiler kişiden kişiye değişiklik gösterebilir. Tanı genellikle çocuğun davranış ve iletişim becerilerinin gözlemlenmesi ve hikayesinin dinlenmesi ile konulabilir.
Asperger Sendromu Tedavisi
Asperger sendromunun kesin bir tedavisi bulunmamaktadır. Ancak, çeşitli tedavi yöntemleri, çocuğun yaşamını kolaylaştırabilir ve onun topluma adaptasyonunu ve yaşam kalitesini iyileştirebilir. Bu tedaviler arasında sosyal beceri eğitimleri, konuşma ve dil terapileri, bilişsel davranışçı terapi ve ilaç tedavisi bulunabilir.
