Maçlardı, hayat koşuşturmasıydı derken uzun zamandır tiyatroyu ihmal etmiştim. İzmir Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları, sağ olsun tekrar beni uyandırdı. Tuncer Cücenoğlu’nun ses getiren oyunlarından ‘Helikopter’de buldum kendimi. Açıkçası nasıl bir oyun izleyeceğimi merak ediyordum. Çünkü Deli Dumrul’da az çok fikir sahibiydim.
Altı kişinin yer aldığı oyun farklı bir tempoda başladı. Helikopter kazası ve bağrışmalar ile kendimizi dağ başında bulduk. Bir helikopterin iniş anından kurtarılma anına kadar süreç mevcuttu. Trajikomik olayların yaşandığı bu eseri iki bölüm halinde izledik. Oyunun konusu kısaca şöyle:
Ülkenin birinde, deniz kıyılarındaki lüks otellerde toplantılar yapmaya doyamayan medyatik Denizcilik Bakanı, ülkede ağır bir deprem olduğunu duyar duymaz olay yerine gitmek için harekete geçer. Herkesten önce olay yerine varıp medyaya çıkan ilk politikacı olmak, ününü arttırmak için bulduğu ilk helikopteri müsteşarının ve genel müdürünün tüm karşı koymalarına rağmen apar topar kaldırır. Ancak, uzun yolculuklara dayanıksız helikopter bir dağın tepesine zorunlu iniş yapar. Kısa süre sonra kazazedeler birbirine girer.
Karakterlerin aynı ortamda ve bir arada olmanın getirdiği zorunlu hesaplaşmalarını, gerçek duygu ve düşüncelerini ortaya dökülmelerini izledik. Ve zaman geçtikçe, korku büyüdükçe aralarında sınıf farkı kalmadı ve olaylar komik bir hal aldı.
Oyunda dikkat çeken bir konu da görüntülerle desteklenmesiydi. Kaza anını gösteren haber bültenleri, açıklama yapan siyasiler oyuna değişik tat katmış. Dikkatimi çeken bir diğer konu sadece bir kadın oyuncunun olmasıydı. O da zaman zaman oyunun içine dahil oldu. Belki de oyunun orijinalinden kaynaklıydı. Fakat esneklik sağlanabilirdi, diye düşünüyorum.
‘Deli Dumrul’ oyununun başrolünden tanıdığımız Bahadır Buyruk’un ilk yönetmenlik tecrübesiydi. Sonuç itibariyle gayet de başarılıydı. Oyuncuların performansından sahne arkasına kadar oldukça güzel bir iş çıkartılmış. Hepimiz büyük keyif aldık.
Emeği geçen herkesi kutluyorum. İzleyicisi bol olsun.
