Bir insanın hayatta bırakabileceği en büyük eser nedir?

Hepimiz, milyarlarca yıldır varlığını sürdüren bu gezegenin içinde küçücük birer kum tanesiyiz aslında. Düşünüyorum da, acaba dünya var olduğundan beri kaç milyar insan yaşadı, kaç canlı gelip geçti bu hayattan? Kaç uygarlık kuruldu, kaç savaş yaşandı, kaç ülke tarihe karıştı? Kaç orman yok oldu, kaç fikir doğdu ve kaç gelecek inşa edildi?

Dünya tarihi öyle ilginç bir yer ki… Her birimiz, yaşadığımız anın en değerli an olduğunu düşünüyoruz. Oysa bakarsanız, kısacık hayatlarımızda, o kısa yaşantılarımızda her şeyi gözümüzde öyle çok büyütüyoruz ki... Kazandığımız mallar, sahip olduğumuz arabalar, yaşadığımız evler, kariyer mücadelelerimiz... Tüm bunlar bize çok büyük, çok anlamlı geliyor. Ancak gerçek şu ki, aslında o kadar da değerli değiliz.

Hayat bana göre dar, karanlık bir tünelden ibaret. O tünelin başından giriyorsun ve sonundan çıkıyorsun. Asıl önemli olan; tünelin içindeki yolculuğun. İşte o yolculukta geride ne bıraktığın, hangi izleri taşıdığın, hangi anıları dokuduğun çok kıymetli. Kaç evin olduğu, kaç araban olduğu, maaşının ne kadar yüksek olduğu, hangi makamlara geldiğin ya da hangi diplomalara sahip olduğun değil mesele... Önemli olan; bir gün son nefesini verirken yüzünde bir gülümsemeyle bu yolculuğa veda edebilecek olman.

Bugün benim için çok özel bir gün.
Bugün, hayattaki en güzel eserimin doğum günü.
Bugün, kızımın doğum günü.

Ve ben, bugün kendime şu soruyu sordum:
“Yeliz, bunca yıl boyunca yaşadığın tüm savaşlar, mücadeleler, kaoslar, çevrende olup biten onca olay ve yaptığın güzel şeyler içinde… Sana en çok huzur veren şey ne oldu? Bir gün o tünelin sonuna geldiğinde, gözlerin ışıl ışıl ‘evet, ben bu hayatta gerekeni yaptım’ diyeceğin şey ne olacak?”

Cevabım çok netti:
Kızım.
Tüm bu yolculukta geride bırakacağım en güzel eser, benim kızım olacak.

Çünkü ben inanıyorum ki, iyi bir evlat yetiştirmek, insanlığa bırakılabilecek en büyük mirastır. İyi evlatların olduğu toplumda iyi insanlar yetişir. Merhametli, vicdanlı, düşünceli bireyler çoğaldıkça dünya daha yaşanılır bir yer olur.

Elbette ağaca, doğaya, yeşile sahip çıkmak çok kıymetli. Ama insanlığa sahip çıkabilmenin en etkili yolu, doğru insanlar yetiştirmektir. Ve ben bugün gönül rahatlığıyla diyebiliyorum ki:
Ben iyi bir insan yetiştirdim.

Adım kadar eminim ki onun yetiştireceği insanlar da iyi düşünceli, vicdanlı, sevgi dolu bireyler olacak.

Hasılı kelam demek istiyorum ki:
İyi ki doğdun kızım.
Sana söyleyeceğim şey çok net:
Bu dünyaya bıraktığım en büyük miras sensin.
Ve diliyorum ki bu mirası, sen de kendi çocuklarına yaşat.